The beginning...
Hallo allemaal!
Hier is dan de allereerste blog van mijn reis. De reis laat voorlopig nog wel even op zich wachten maar het leek mij leuk om nu al te beginnen met het opschrijven van alle voorbereidingen en avonturen rondom Amerika, zo kunnen jullie meegenieten van de voorpret en weet ik later nog hoe alles precies is gegaan, wel zo leuk!
Wat is nu eigenlijk het plan? De bedoeling is dat ik rond juli/augustus 2012 vertrek naar de Verenigde Staten om daar 10 maanden naar een American High School te gaan, een jaar middelbare school in Amerika dus. Dit plan spookt nu al ongeveer 2 jaar door mijn hoofd en ik heb nooit durven dromen dat het misschien écht gaat gebeuren! Ik kom dan dat jaar in een gastgezin te wonen. Waar ik terecht kom is voorlopig nog niet bekend, dat zal pas ergens volgend jaar zijn.
Inmiddels ben ik al wat dichterbij dan alleen maar erover dromen. Het begon eigenlijk al een beetje in januari. 8 januari ben ik met mijn ouders en Sabine met haar moeder naar de informatiedag geweest van Travel Active, de organisatie waarmee ik naar Amerika vertrek. Daarvoor was ik al enorm enthousiast over het programma, maar na deze informatiedag was ik nog meer overtuigd! Het was heel erg leuk om met oud studenten te praten, wat zij allemaal hebben meegemaakt en hoe ze het jaar ervaren hebben. Gelukkig waren mijn ouders na deze dag toch ook wel ervan overtuigd dat dit wel een hele mooie ervaring is en nog wel eens van pas kan komen in de toekomst. Oftewel, na die dag had ik officieel toestemming van mijn ouders (=
In juli was het dan ook eindelijk echt tijd om me aan te melden! Nadat ik me had aangemeld kwam er een enorm aanmeldingspakket binnen via de post. In dat pakket vragen ze letterlijk alles. Van ‘Wat ga je doen bij heimwee' tot ‘Zijn je knie reflexen goed?'. Jep, die Amerikanen willen blijkbaar alles weten... Maar geen probleem, zo was ik in mijn zomervakantie lekker zoet. Na een maand van veel invullen, paspoort aanvragen, prikken halen (helaas, ook dat hoort erbij haha), brieven schrijven en nog meer invullen was het pakket dan eindelijk af. Eind augustus is hij weer terug gestuurd naar Travel Active en die gaan hem nu nakijken en uiteindelijk wordt het naar de Amerikaanse partner organisatie AYUSA gestuurd. AYUSA gaat uiteindelijk beslissen of ze me accepteren voor het programma of niet. Het kan dus ook zo maar eens zijn dat ze dat niet doen en dan houdt het hele Amerika verhaal op... Maar hier ga ik nog maar niet vanuit, daar word ik namelijk niet vrolijker van haha.
Een paar weken geleden kreeg ik een uitnodiging van Travel Active om zaterdag 17 september naar hotel Haarhuis in Arnhem te komen, waar ik een interview en een lees- en luistertoets moest maken. Gisteren was het dan zover. Hoewel ik me voorgenomen had niet zenuwachtig te zijn, was ik daar toch aardig in gefaald en ging ik dus toch met aardig wat zenuwen richting Arnhem samen met mijn ouders. Daar aangekomen gingen de ouders boven naar een presentatie luisteren terwijl de studenten eerst een luistertoets moesten maken. Er werd ons al verteld dat de toetsen die we moesten maken makkelijk zouden zijn voor ons Nederlanders, omdat ook de Japanners en andere uitwisselingsstudenten over de hele wereld deze toets maken. En over het algemeen ligt ons niveau wel relatief hoog. Maar dat deze toets zó makkelijk zou zijn had ik weer niet verwacht. Ik denk dat iemand in groep 8 deze toets nog goed zou maken! Bijvoorbeeld, je kreeg een plaatje van een jongen die tegen een bal schopte en dan hoorde je in het Engels 4 zinnen, waarbij er in 1 zin precies gezegd werd wat die jongen deed. Die andere zinnen hadden er gewoon echt totaal niets mee te maken, dan zeiden ze bijvoorbeeld ‘de jongen rust uit' of ‘de jongen heeft de bal in zijn hand', maar goed dit was dus goed te doen.
Na de luistertoets had ik mijn interview met een oud studente, Esmee. Het was een heel leuk gesprek, eerst zag ik er tegenop, omdat het interview in het Engels is om zo een beetje een beeld te krijgen van hoe mijn Engels is, maar Esmee zei meteen ‘Als je het niet in het Engels weet, dan zeg je het maar gewoon in het Nederlands hoor!' Dat stelde mij dus al wat gerust haha. Naast de vragen die ze me moest stellen, hebben we ook nog wat over haar tijd in Amerika gepraat en hoe zij het heeft gehad. Dat is altijd zo leuk om van mensen te horen die al zijn geweest! Ook mocht ik nu 2 regiovoorkeuren geven, ik heb gekozen voor regio 6 en 7 (bij de foto's zit een kaartje). Alleen dat wil niet zeggen dat ik daar dan ook terecht kom, ze gaan het proberen, maar het komt vaak voor dat je alsnog in een andere regio terecht komt. Dat maakt mij ook niet heel veel uit, als ik maar een leuk gezin krijg!
Na het interview was het voor mij tijd om de leestoets te maken. Ook voor deze toets geldt, het niveau was wel echt laag! Je kreeg bijvoorbeeld 4 plaatjes en dan stond er boven (in het Engels ofcourse) Op welk plaatje staat de jongen? En dan was er maar 1 plaatje met een poppetje, de rest waren gewoon lege kamers. Ik wou dat we dit soort toetsen op school krijgen! Aan het eind werd het iets lastiger, maar het was nog steeds goed te doen. Nadat ik de toets af had heb ik nog even met wat meiden gekletst die waarschijnlijk ook in augustus vertrekken, het lijken me allemaal heel gezellige meiden! En daarna waren de ouders klaar met de presentatie en gingen we weer richting huis. De zenuwen waren dus eigenlijk helemaal voor niets, want het viel ontzettend mee en het was echt heel leuk!
Ik geloof dat deze blog inmiddels wel lang genoeg is. Wil je me de komende twee jaar volgen en zo weinig mogelijk missen van alle voorbereidingen en straks de avonturen in Amerika? Dan kun je aan de rechterkant van deze pagina je e-mail adres invullen en vervolgens krijg je dan altijd een mailtje als ik een nieuw verhaal post.
Het eerst volgende verhaaltje zal wellicht nog even op zich laten wachten, aangezien het nu afwachten is wanneer mijn aanmeldingspakket naar Amerika wordt verstuurd. Het is dus nu vooral geduld hebben...
Liefs,
Lisette
Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn't do, than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover. ~Mark Twain